Bi-Cola-tera-lna wiązka – portrety całkiem ludzkie
Liście dyni szybko rosną i szybko stają się dość duże. Ogonki liściowe ustawiając liście w przestrzeni jednocześnie stanowią szlak transportu dla wody, produktów fotosyntezy, hormonów, etc. Wszystko bardzo dynamicznie się tu dzieje, – własne obserwacje pokazują, że liść może zmienić swoją pozycję o 180 ° w ciągu 2 godzin. Mogę tu więc śmiało przyznać, że czasami jest więc szybszy ode mnie… W takim wypadku faktycznie, optymalizacja kształtu tych form staje się być kluczowa, dlatego też, ogonki liściowe są puste w środku. Są bardzo puste w środku.
Na tym zdjęciu widać oszczędne budownictwo ogonków liściowych dyni. Wiązki przewodzące są tu (czerwona elipsa) typu bikolateralnego, bo zawierające dwa pasma floemu, otwartego – bo jest i kambium. Ciekawe i bardzo rzadkie jest to, że ta wyróżniająca cecha tych wiązek nie zmienia się aż do najdrobniejszych żyłek w liściu.
Jaka jest geneza tych wiązek? Jeszcze niedoczytane i pozostawiam to sobie.
Przekrój poprzeczny przez ogonek liściowy dyni. W czerwonej elipsie wiązka przewodząca.
Przyglądając się wiązkom przewodzącym u dyni, widzę często same, rozmaite…facjaty.
Co za przekrój osobowości! Od aroganckich złośliwców, po jakże szczere, łobuzerskie uśmiechy.
